یا رب دل دوستان ، پر از غم نکنی / از تیر قضا قامتشان خم نکنی / ای چرخ ، تو را به حق قرآن سوگند / یک مو ز سر رفیق من کم نکنی .
یک نفر هست که از پنجره ها / نرم و آهسته مرا می خواند / گرمی لهجه ی بارانی او / تا ابد توی دلم می ماند .
ای دل نگفتمت حذر از راه عاشقی ؟ رفتی ؟ بسوز ، این همه آتش سزای توست .
دلم تقدیم به آنکه به رسم جاده ها دور است ، اما به رسم دل فاصله ای نیست .
دو پاره ابر آرام و خوش آهنگ به سراغ هم آمدند ، ناگهان برقی زد و قهقهه دیداری و دو نیمه سیب سقراطی یک سیب شد و باریدن گرفت و نخستین بهار آغاز شد .
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
یک شنبه 22 تير 1393برچسب:, | 22:20 | تیموررضائی شهریور | نظر بدهید
.: Weblog Themes By Pichak :.
